De passie van docent Nienke

Koekiemonster en Kahoot

“Docent worden? Dat nooit!” Biologie vond Nienke van Hove leuk, maar voor de klas staan? Nu vindt ze het heerlijk. “Je ziet ze voor je ogen opbloeien.” Nienkes passie voor lesgeven ontstond toen ze in de tropen woonde na haar afstuderen. “Een jongen daar had een zwaar ongeval gehad en moest drie maanden in bed blijven. Ik heb hem toen bijles gegeven, zodat hij toch nog les kreeg. Dat vond ik zó leuk om te doen. Toen was in Nederland de overstap naar onderwijs opeens niet meer zo groot. Dat dingen aanleren en uitleggen wilde ik blijven doen.”

Ernie en Eddie de eekhoorn

Nienke snapt het wel dat leerlingen soms wat indutten in de les. “Doordat de lesdagen lang zijn, is het lastig om steeds op te blijven letten. Ik wilde daar verandering in brengen. Ik vind het heerlijk om verhalen te vertellen en ging mijn lessen daarom ook zo voorbereiden. Als een soort soap.” Een van de populairste verhalen in Nienkes les is dat over afweersystemen, aan de hand van Sesamstraat. Ze heeft vijftien poppen in de klas staan, die ieder een ander soort cel weergeven. Ernie vertegenwoordigt de B-cellen en Koekiemonster uiteraard de macrofagen (dit zijn de afvaletende cellen in ons afweersysteem. De veelvraten van ons lichaam dus, red.). “Ik zat ooit bij een arts – een ouder van een van mijn leerlingen – en die legde de werking van witte bloedcellen aan me uit via mijn eigen poppen uit Sesamstraat. Geweldig!”.

Ontgroeningen en kruiswoordpuzzels

Nienkes tweede troef? Inspelen op de leefwereld van leerlingen. “Neem osmose en diffusie, niet echt de meest inspirerende onderwerpen. Maar leg je dat uit aan de hand van een watervergiftiging bij een ontgroening, dan gaat het opeens leven. Zeker als je de les begint met een plaatje van brakke studenten tijdens een studentenontgroening.” Maar het blijft niet bij het uitleggen van de stof met leuke verhalen. “De beste manier om dingen te leren, is zelf aan de slag gaan. Dat wil ik stimuleren.” En ook daar biedt Nienke voldoende uitdaging. Van kruiswoordpuzzels en YouTube-filmpjes tot en met quizzen met Kahoot. Dat betekent overigens niet dat de biologielessen een en al spel zijn. “Er moet natuurlijk ook flink geleerd worden. Ik begin de les dan ook altijd met het bespreken van de leerdoelen. Zo weten de leerlingen precies wat ze aan het eind van de les moeten weten en kunnen.

De Luzac-magie

Het leukste van werken met leerlingen? Dat je zo door ze heen kunt kijken, vindt Nienke. “Op middelbareschoolleeftijd kun je nog precies zien hoe de jongeren zijn als mens. Ze zijn heel eerlijk en nog niet zo diplomatiek en tactisch. Dat kan hard zijn, maar ook erg grappig. De leerlingen kunnen bijvoorbeeld heel rommelig zijn. Boeken vergeten, huiswerk niet gemaakt, verkeerde lokaal. Maar het wegstreepuur, als ze een uurtje vrij kunnen krijgen? Dat vergeten ze nooit. Zo bekeken kunnen het draken zijn, maar het blijven ook jongeren. Hier op school hebben we alle ruimte om de leerlingen hun eigen weg te laten zoeken en ze te laten opbloeien. Dat is de Luzac-magie waar ik zo van houd.”

Luzac vs. regulier onderwijs

Nienke heeft lange tijd in het regulier onderwijs gewerkt, maar is blij dat ze nu bij Luzac Amersfoort werkt. Dankzij kleinere klassen is er bijvoorbeeld meer ruimte om naar iedere leerling apart te kijken. En de leraren vormen samen een netwerk, zodat ze elkaar kunnen helpen bij het verbeteren van hun lessen. Tot slot gaat de visie van Luzac uit van mogelijkheden, niet van zwaktes. Dat trok Nienke over de streep om hiernaartoe te komen. “Je ziet leerlingen hier echt opbloeien. Prachtig vind ik dat.”